Profesjonalna, oryginalna i bezpieczna dla ptaków budka lęgowa typ D PODSTAWOWA MKW wg Sokołowskiego przeznaczona dla m. in.: kawki, gągoła, kraski, kowalika, dudka, sz.pleszki, wiewiórki
Pobierz kartę produktu |
wymiary budki (wys. x szer. x dług.) | 50,00 x 23,00 x 23,00 [cm] |
długość daszku | 32,00 cm |
średnica otworu wlotowego | 8,50 cm |
grubość ścianki przedniej wokół otworu wlotowego | 2,00 cm |
waga rzeczywista | naturalny (ekologiczny). |
waga gabarytowa | 7,50 kg |
dostępne kolory | naturalny (ekologiczny) |
Otwierana ścianka przednia po odbezpieczeniu metalowych haczyków (celowo ciasno spasowana), w dnie otwór kanalizacyjny odprowadzający wodę z wnętrza budki.
Budka lęgowa typu D przeznaczona jest dla większych dziuplaków takich jak: kawka, włochatka, dudek, siniak, kraska, ale często zdarza się, że zasiedlają ją również kowalik i pleszka. Model ten należy montować zdecydowanie wyżej niż A i B, najlepiej na wysokości: 7-10 m. Lokalizacja i zagęszczenie budek typu D uzależnione są od gatunku.
Kawka – skrzynkę lęgową montujemy na wysokości od 7 metrów, na ścianach budynków, kominach oraz pniach drzew w siedlisku jej występowania tj. parki, tereny zielone wokół osiedli, blokowiska (generalnie teren miast i większych miejscowości). Jest to gatunek towarzyski, który najczęściej gniazduje w luźnych skupieniach, stąd budki lęgowe można rozwieszać stosunkowo blisko siebie, w odległości około 10 – 20 metrów.
Włochatka – bardzo nieliczny gatunek sowy występujący głównie w północnej części Polski oraz w górach. W ostatnim czasie obserwuje się rozszerzenie areału jej występowania (wzrost liczby stanowisk). Budki dla włochatki należy wieszać w borach iglastych (świerk, jodła, sosna) na wysokości od 5 do 12 metrów. Minimalna odległość między budkami to 1000 m.
Dudek – ten żywo ubarwiony ptak z charakterystycznym czubem na głowie, zasiedla tereny rozległych łąk i pastwisk. Gniazda zakłada zarówno w dziuplach drzew jak też i na ziemi, wybierając zakamarki wśród stert kamieni, czy gruzu. Budkę dla tego gatunku montować należy na drzewach porastających skraje terenów otwartych (łąkowych), najlepiej nisko – nawet do 2 m wysokości. Odległość między budkami dla dudka wynosić powinna 100 – 300 metrów.
Gołąb siniak – budki dla tego gatunku należy rozwieszać w dużych, liściastych kompleksach leśnych (najlepiej bukowych, chociaż znane są lęgi w niewielkich starodrzewach sosnowych pośród pól) na wysokości od 7 do 10 metrów. Skrzynki lęgowe dobrze jest montować grupowo po 8 – 10 sztuk, we wzajemnej odległości od siebie: 20 do 30 metrów (siniaki chętnie gniazdują w tego typu skupiskach).
Kraska – obecnie kraska występuje jedynie w 3 głównych ostojach w Polsce, tj.: na północy Podkarpacia, Równinie Kurpiowskiej i Mazowieckiej, w pozostałych miejscach spotykana jest już tylko w jednostkowych przypadkach, stąd uzasadnione jest wieszanie skrzynek lęgowych dla tego gatunku właśnie w tych regionach kraju.
Skrzynki dla kraski montujemy na skrajach rozległych drzewostanów w pobliżu otwartych przestrzeni (łąki i pola), ale też w kępach zadrzewień śródpolnych oraz w alejach przydrożnych i wokół zrębów. Wysokość mocowania budki lęgowej dla kraski: 5-7 metrów.
Pleszka – zajmuje chętnie skrzynki lęgowe z dużym otworem wlotowym, wieszane w lasach i w parkach, lecz nie przeznaczone specjalnie dla tego gatunku.
Kowalik – pomimo małych rozmiarów ciała, wybiera bardzo chętnie skrzynki przeznaczone dla większych dziuplaków (typ D), ale też nawet budki lęgowe dla sów (typ E), po czym zalepia otwór wlotowy do wymiaru mu odpowiadającego.
Ptaki i wiewiórka: Cezary Korkosz